Kako odrati revolucionara : Danilo Kiš i poetska struktura proznog teksta

Ovaj rad istražuje strukturu priče „Nož sa drškom od ružinog drveta“ iz zbirke Grobnica za Borisa Davidoviča Danila Kiša u svetlu teorijskih razmatranja o ulozi Jakobsonovog principa ekvivalentnosti u organizaciji poetskih i proznih tekstova. U radu se ilustruje kako Kiš koristi princip ekvivalentnosti na način koji značajno prevazilazi upotrebu lajtmotiva u narativnim tekstovima, te kako se organizacija priče približava onome što Jakobson (citirajući Džerarda Menlija Hopkinsa) naziva „neprekidnim paralelizmom“ karakterističnim za poeziju, a da pritom ne preuzima druge karakteristike lirske proze. Iako ima brojne odlike detektivske priče, uključujući zločin u središtu zapleta, pitanja o krivici žrtve i neizvesnu sudbinu izvršioca, „Nož sa drškom od ružinog drveta“ značenjsku složenost u najvećoj meri duguje brižljivo građenom nizu paralelizama. Pošto je na početku uveo termine teljatina i kindžal, nagoveštavajući tako temu priče, Kiš uspostavlja simbolički niz koji povezuje Mikšin zanat, dranje živog tvora, dranje astrahanske jagnjadi i smrt Hane Kšiževske kao svojevrsnog Jagnjeta Božijeg.